vrijheid
Blijf op de hoogte en volg Gezien
11 September 2015 | Oostenrijk, Bindermichl
Verder op de fiets, langs de Duitse rivieren. Na de Oder, de Elbe en de Saale nu 78 km via de Haidenaab route. Kenmerkend voor rivieren is dat ze steeds lagere punten zoeken en de dalen volgen. Bij de Haidenaab heb ik daar weinig van gemerkt. Het leek of de route over elke heuveltop die te vinden was heen moest. Ik heb nog een paar keer moeten lopen op een stijle helling. Maar toen deze 'hindernissen' genomen waren werd het echt makkelijker. De Haidenaab komt uit in de veel grotere rivier de Naab. En er was ook weer een Naabtal Radweg! Zoals de naam al zegt: door het dal van de Naab. En dat merkte ik ook. 100 kilometer stroomafwaarts, links en rechts bergen en rotsen, en de route ging tussen alle bergen door. En bijna altijd op hele rustige fietspaden en landweggetjes. De wegen zijn zo rustig dat op sommige trajecten de spoorbomen altijd naar beneden zijn en alleen op verzoek open gaan. Als je het spoor over wilt moet je een signaal geven door op een handel te drukken. Toen ik dat voor het eerst tegen kwam was het nog even wennen. Ik drukte op de handel, even wachten, maar er gebeurde niets. Nog maar eens gedrukt, kwam er een blikken stem uit het apparaat: 'bitte warten bis der Zug vorbei ist'. Oké, een paar minuten gewacht en daar kwam de trein voorbij. Kwam de stem weer: 'ist der Zug vorbei?' En meteen gingen de bomen open. Je maakt wat mee onderweg... Ook als de spoorwegovergangen wel gewoon open zijn duurt het soms wel heel lang tot de trein echt komt. Ik kwam ergens voor het spoor te staan, stonden andere fietsers aan de andere kant van het spoor rustig hun boterhammetje te eten. De eerste trein was voorbij, er kwam er nog één maar dat duurde nog wel even. Wel weer een mooi moment voor een praatje zo over de spoorbomen heen.
Op 4 september kwam ik bij Regensburg aan waar de Naab uitmondt in de Donau. Ik vond het wel een bijzonder moment om bij de Donau aan te komen. Via deze route rijd ik het laatste deel van mijn reis. Het was mooi helder weer en de Donau leek blauw.
In Regensburg ben ik een paar dagen gebleven. Het is omschakelen nu. Veel van de uitdagingen van de eerdere weken zijn weg. De route is heel makkelijk te vinden. Dit is één van de populairste fietsroutes van Europa en alles is goed geregeld. Veel richtingsbordjes langs de route, prima wegen, een goede beschrijving en routekaart. En mocht je nog twijfelen: gewoon de Donau in het zicht houden, dan ga je altijd goed. Er zijn ook veel meer fietsers onderweg. Daarnaast heb ik veel tijd, dus korte trajecten. De kunst is om de dag ook goed te besteden. 's Morgens rustig opstarten, onderweg vaker even stoppen om wat te bekijken of gewoon even pauze te houden. Want in de volgende overnachtingsplaats kun je niet te vroeg aankomen. Langzamerhand houd ik me ook weer meer bezig met het 'normale' leven. Ik denk weer meer aan de dingen van thuis. Er is weer meer radio, tv en internet. Wat natuurlijk heel erg aanwezig is dat is de vluchtelingenproblematiek. Eerst maakten mensen er nog grapjes over als ik zei dat ik via Oostenrijk naar Hongarije ging: 'als ze je maar de grens over laten gaan daar'. Maar nu merk je wel dat het wel heel echt is. Het openbare leven wordt er door beïnvloed. Het houd mij ook bezig. Er zijn in woorden veel overeenkomsten tussen mij en de vluchtelingen. Maar dezelfde woorden hebben een totaal verschillende lading en betekenis: vrijheid, avontuur, ontmoetingen, reis naar het onbekende: voor mij alles vanuit een positief perspectief, voor hen uit nood...
Ik slaap niet meer in de tent. Te koud en het is 's avonds te vroeg donker. Ik denk dat sommige vluchtelingen heel blij zouden zijn met een tentje en slaapzak nu. Ik ga straks weer terug naar mijn vertrouwde omgeving. Ik kan gaan en staan waar ik wil. Mensen zijn vriendelijk en hartelijk als ik ze ontmoet. Ervaren de vluchtelingen dat ook? Hoe ziet de toekomst van hen er uit?
Ik denk er veel aan maar weet niet wat er mee te doen.
Ik ben nu in Oostenrijk, in Linz en volg de beschrijving van de Limes route, de scheidingslijn tussen noord en zuid van de oude Romeinen. De route loopt van Katwijk tot aan de Zwarte zee. In deze regio loopt hij vrijwel paralel met de Donau route. De omgeving is prachtig! De Donau is een indrukwekkende rivier die door het landschap stroomt. Afgelopen dagen kronkelde de rivier alle richtingen op en de fietsroute volgde alle lussen en bochten. Soms moet al het verkeer door al die nauwe kloven. Dan is naast het fietspad een autoweg en spoor, en dan is het druk en lawaaierig. Maar veel vaker is het prachtig stil en rustig. Het is dan heerlijk om zomaar een plekje langs de oever te zoeken, te kijken naar de voorbij stromende rivier en de gedachten te laten gaan. Je hoort in de verte wat geluiden. Er zwemt altijd wel een zwaan of eend en er vliegen wat vogels. Soms vaart er een schip over de Donau, maar het is niet druk op het water. Als het schip voorbij is zie en hoor je de golfslag eerst flink klotsend tegen de oever en later wordt het weer rustig en glad. Fietsers hoor je in de verte al aankomen. De stemmen klinken ver over het water.
Ik besef dat dit ook de momenten zijn om te beleven en bewaren. Fysiek is het niet zo uitdagend meer. Wel de intense momenten van de reis en het langzamerhand weer terug keren naar het leven thuis. Dit zijn de ervaringen om mee te nemen.
Ik hoop dat ik jullie weer een stukje heb kunnen laten meebeleven met mijn reis. Bedankt voor de mooie reacties en tot de volgende keer!
Op 4 september kwam ik bij Regensburg aan waar de Naab uitmondt in de Donau. Ik vond het wel een bijzonder moment om bij de Donau aan te komen. Via deze route rijd ik het laatste deel van mijn reis. Het was mooi helder weer en de Donau leek blauw.
In Regensburg ben ik een paar dagen gebleven. Het is omschakelen nu. Veel van de uitdagingen van de eerdere weken zijn weg. De route is heel makkelijk te vinden. Dit is één van de populairste fietsroutes van Europa en alles is goed geregeld. Veel richtingsbordjes langs de route, prima wegen, een goede beschrijving en routekaart. En mocht je nog twijfelen: gewoon de Donau in het zicht houden, dan ga je altijd goed. Er zijn ook veel meer fietsers onderweg. Daarnaast heb ik veel tijd, dus korte trajecten. De kunst is om de dag ook goed te besteden. 's Morgens rustig opstarten, onderweg vaker even stoppen om wat te bekijken of gewoon even pauze te houden. Want in de volgende overnachtingsplaats kun je niet te vroeg aankomen. Langzamerhand houd ik me ook weer meer bezig met het 'normale' leven. Ik denk weer meer aan de dingen van thuis. Er is weer meer radio, tv en internet. Wat natuurlijk heel erg aanwezig is dat is de vluchtelingenproblematiek. Eerst maakten mensen er nog grapjes over als ik zei dat ik via Oostenrijk naar Hongarije ging: 'als ze je maar de grens over laten gaan daar'. Maar nu merk je wel dat het wel heel echt is. Het openbare leven wordt er door beïnvloed. Het houd mij ook bezig. Er zijn in woorden veel overeenkomsten tussen mij en de vluchtelingen. Maar dezelfde woorden hebben een totaal verschillende lading en betekenis: vrijheid, avontuur, ontmoetingen, reis naar het onbekende: voor mij alles vanuit een positief perspectief, voor hen uit nood...
Ik slaap niet meer in de tent. Te koud en het is 's avonds te vroeg donker. Ik denk dat sommige vluchtelingen heel blij zouden zijn met een tentje en slaapzak nu. Ik ga straks weer terug naar mijn vertrouwde omgeving. Ik kan gaan en staan waar ik wil. Mensen zijn vriendelijk en hartelijk als ik ze ontmoet. Ervaren de vluchtelingen dat ook? Hoe ziet de toekomst van hen er uit?
Ik denk er veel aan maar weet niet wat er mee te doen.
Ik ben nu in Oostenrijk, in Linz en volg de beschrijving van de Limes route, de scheidingslijn tussen noord en zuid van de oude Romeinen. De route loopt van Katwijk tot aan de Zwarte zee. In deze regio loopt hij vrijwel paralel met de Donau route. De omgeving is prachtig! De Donau is een indrukwekkende rivier die door het landschap stroomt. Afgelopen dagen kronkelde de rivier alle richtingen op en de fietsroute volgde alle lussen en bochten. Soms moet al het verkeer door al die nauwe kloven. Dan is naast het fietspad een autoweg en spoor, en dan is het druk en lawaaierig. Maar veel vaker is het prachtig stil en rustig. Het is dan heerlijk om zomaar een plekje langs de oever te zoeken, te kijken naar de voorbij stromende rivier en de gedachten te laten gaan. Je hoort in de verte wat geluiden. Er zwemt altijd wel een zwaan of eend en er vliegen wat vogels. Soms vaart er een schip over de Donau, maar het is niet druk op het water. Als het schip voorbij is zie en hoor je de golfslag eerst flink klotsend tegen de oever en later wordt het weer rustig en glad. Fietsers hoor je in de verte al aankomen. De stemmen klinken ver over het water.
Ik besef dat dit ook de momenten zijn om te beleven en bewaren. Fysiek is het niet zo uitdagend meer. Wel de intense momenten van de reis en het langzamerhand weer terug keren naar het leven thuis. Dit zijn de ervaringen om mee te nemen.
Ik hoop dat ik jullie weer een stukje heb kunnen laten meebeleven met mijn reis. Bedankt voor de mooie reacties en tot de volgende keer!
-
12 September 2015 - 11:03
Ineke Schotman:
Wat een mooie filosofische gedachtes. De overeenkomsten en verschillen bij mensen, het plaats jezelf als mens op de kaart. Blijf genieten en wees je bewust van je voor rechten.
We hopen je weer snel te zien en je verhalen te horen!
Liefs Gerrit en Ineke -
12 September 2015 - 11:39
Bets Faas:
Hallo Gezien,
Mooi om te lezen dit verslag.
Wat veel en goede ervaringen heb je al opgedaan.
Ook heel mooi die beschouwende momenten te lezen .maar inderdaad, een heel contrast met de vluchtelingen die rondzwerven in Europa.
Gezien, een prettige voorzetting van je reis. Geniet nog maar even.
En een mooi fijn weekend toegewenst. -
12 September 2015 - 12:22
Ingrid:
Nou Gezien, jij hebt je volgende beroep al gevonden: filosoof en schrijfster. En met een beetje fantasie komt er wel een literaire thriller uit! Veel plezier met Yvonne volgende week en tot laterrrrr, Ingrid -
12 September 2015 - 14:57
Hilly En Ria:
Hoi Gezien, wat leuk om je belevenissen zo te volgen. En nu het 'makkelijker' fietsen is komt er rust en tijd voor meer overpeinzingen. Mooi! We zwaaien vanmiddag Klaasje en Benno uit, zij gaan een cruise maken naar het hoge noorden. Weer een héél andere manier van reizen. We hopen dat je ook de komende weken geniet van het reizen,de omgeving en de mensen. Groet uit Rotterdam! -
12 September 2015 - 19:20
RiaS:
Hoi, daar was je weer met een prachtig verhaal. We fietsen zo mooi mee.
Lekker genieten hoor nu de weg vinden wat makkelijker is en je genoeg tijd hebt om in Wenen te komen.
Volgende week is Yvonne er al en dan nog een stukje naar Janneke en Kati, tot dan.
Groeten van ons. -
12 September 2015 - 20:01
Carla:
Volgens mij mag je best even relaxen na al die heftige fiets ervaringen. Des te meer geniet je hopelijk nu van de "rustige" dagen. Maak er nog mooie weken van, zeker straks met Yvonne. Wat vliegen de weken toch. Lieve groet. -
12 September 2015 - 23:16
Janneke :
Vrijheid..... Zo rijkdom omdat te ervaren! Vrijheid zit volgens mij ook in hoe je in het leven staat. Mooi verhaal h
Gezien. Hier in Hongarije zijn de vluchtelingen onderwerp van gesprek en dat is niet altijd positief. Ik hoop nooit in de schoenen van een vluchteling te moeten staan om die 'vanzelfsprekende' vrijheid te mogen ervaren. Hoe rijk ben je met vrijheid!
Nog even Gezien en dan ben je bij ons! -
12 September 2015 - 23:30
Hans Touwen:
Ha Gezien, wat apart om te wennen dat het wat makkelijkijkerngaat. Maar ook wat een mooie omgeving. Heel bijzonder die foto's van de Donau. Ja, je zit in een gebied waarover momenteel heel veel wordt geschreven in de media. Dat moet voor jou een typische ervaring zijn. Zeker wanneer je zelf wat meer het buitengebeuren aan het volgen bent. Veel mensen zijn onderweg van Hongarije naar Oostenrijk, terwijl jij juist in de omgekeerde ri -
12 September 2015 - 23:43
Hans Touwen:
richting wilt, omdat jouw doel een andere is. De mensenstroom, waar jij tegenin gaat, zoekt een betere plek, dan waar ze vandaan komen. Jij gaat naar een plek waar mensen een beter leven wordt geboden. Misschien is dat wel het bijzondere van dat alles, dat iedereen op zoek is naar een speciale plek. Maar je zult nooit weten of dit echt de ware plek is! Dat maakt het leven spannend en uitdagend. Sterkte met je laatste kilometers en een heel fijne tijd gewenst in Wenen. Groeten van Hans en Elly. -
13 September 2015 - 08:40
Bea:
Hallo Gezien, wat heb je weer een prachtig verhaal geschreven. En pffff wat een "vrijheid" en wat een contrast. Goede voortzetting van je reis en blijf genieten. Groet Bea -
14 September 2015 - 14:47
Kees:
Hoi Gezien,
Nu de fysieke inspanning niet meer zoveel van je eist, ontstaat er vast ruimte voor andere zaken. Ben benieuwd of je nog toegekomen bent aan beschouwingen over je toekomst. Ik kan me voorstellen dat daar door alle belevenissen geen ruimte voor is geweest. Succes met het laatste deel van je tocht. Straks een pas op de plaats in Wenen en dan op naar Janneke en Kati. Geniet van het onderweg zijn. -
17 September 2015 - 19:50
Joke:
Hoi Gezien,
Een wat late reactie maar ik wil je toch nog even laten weten dat ik ook dit keer weer van je verslag genoten heb.
Eerst het hilarisches stukje over de gesloten spoorwegovergang, ik zie je daar al staan.
Daarna de beschouwing over de vluchtelingen, wat mooi beschreven.
Ik ga het taalcoachen toch maar weer oppakken. het is harder nodig dan ooit.
Nog een heel goede reis verder. Leuk dat Yvonne naar Wenen komt. Veel plezier samen. -
24 September 2015 - 17:06
Alice Van Zanten:
Ha Gezien, dat is wel een tijd geleden dat ik weer wat van me laat horen!
Je verhaal "vrijheid" vond ik heel mooi, je hebt een echt schrijftalent.
Ben je al in Wenen geweest met je vriendin?
Een heel goede reis, je bent er bijna denk ik. Veel plezier nog en tot over niet al te lange tijd.
groetjes, Alice
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
