Venetië
Blijf op de hoogte en volg Gezien
24 Augustus 2019 | Italië, Venetië
Ik ben in de delta van de Po, om precies te zijn in Venetië. En om nog preciezer te zijn op het eiland Lido, een eilandje van Venetië. En het verbaast me hoe vertrouwd het hier voelt.
Afgelopen 2 weken fietste ik bijna voortdurend over dijken langs de Po of langs een zijrivier er van.
De Po is een rivier die rustig door het landschap stroomt in deze tijd van het jaar. Langs de rivier zie je veel agrarisch gebied. Overal zijn maisvelden. Een deel hiervan is voor veevoer. Die mais wordt goed nat gehouden en wordt wel 3 tot 4 meter hoog. Een ander deel wordt verbouwd voor bio-energie. Die mais staat er in deze tijd van het jaar droog en dor bij. Een deel van de mais wordt nu ook al geoogst.
In het westelijk deel van de Po zie je veel rijstvelden, met irrigatiekanaaltjes er tussen. Daar zie je de Alpen in het noorden en aan de zuidkant van de rivier zijn heuvels.
Maar daarna is het vlak en weids. Je ervaart de natuur zoals die op dat moment is. Groots en kwetsbaar met wind, zon en hitte. Er is vrijwel geen beschutting.
Binnen de dijken van de rivier zijn veel bomenplantages met een soort populieren die 10 jaar na het aanplanten al geoogst kunnen worden. Er worden kratjes voor fruit van gemaakt. Deze bomen blijven overeind als in het voorjaar de rivier er heel anders uit ziet. Dan verandert de nu zo rustig kabbelende rivier in één grote en kolkende watermassa waarmee het smeltwater van de bergen naar zee stroomt. Huizen staan jaarlijks onder water omdat de dijken het water niet kunnen tegenhouden. Deze bomen hebben daar geen problemen mee. Maar ook voor de mensen die bij de rivier wonen is de jaarlijkse overstroming iets wat er bij hoort. Ik was in een guesthouse waar ze foto’s aan de muur hadden met alleen maar water rondom het huis en de onderverdieping ook helemaal in het water. Ze houden er rekening mee dat ze ieder jaar een paar weken moeten sluiten vanwege de overstromingen.
Het fietsen langs de Po was stil. Ik fietste kilometers lang over de dijken. Ik zag de boeren bezig op het land. In de buurt van de grotere plaatsen zag ik wel regelmatig sportfietsers, wandelaars of hardlopers op de route, maar verderop kwam ik vrijwel nooit iemand tegen.
Ik genoot van de ochtendzon boven de rivier en van het in alle stilte over weggetjes fietsen en ik mijmerde over het leven.
Soms ook was het eenzaam, warm en zwaar. Na zo’n dag fietsen door het warme en stille landschap had ik behoefte aan wat gezelschap. Ik overnachtte meestal in B&B’s (er zijn weinig campings langs de Po) en ik hoopte daar wat aanspraak te hebben. Maar een keer of 3 of 4 was het B&B ook echt alleen een kamer en ontbijt. Ik moest bij aankomst een nummer bellen, iemand kwam een sleutel brengen en liet me in de kamer waar het zelfbediening voor het ontbijt was: een flesje water en soms yoghurt en een mandje met toast, jammetjes, koekjes en een koffie apparaat. Niet heel gezellig.
Toch kon het ook ineens weer erg leuk worden. Ik had een kamer met ontbijt bij een boerenbedrijf geboekt. De ontvangst was erg vriendelijk, ik kreeg een mooie kamer met een zitje buiten er bij. De vrouw die me ontving sprak echter alleen maar Italiaans en het kwam niet verder dan dat ik me de volgende ochtend om 8 uur kon melden voor het ontbijt. Ik probeerde nog te vragen of ik iets van groente ofzo kon kopen, maar dat kwam niet over. Ik zat die middag ver van alles tussen de maisvelden en zag geen mens meer, geen andere gasten en geen bewoners. Ik heb op m’n gasstelletje spagetti gekookt met een blikje tonijn en doperwten uit de “nood” voorraad en heb m’n boek gelezen, binnen, omdat de muggen buiten de baas werden.
De volgende ochtend meldde ik me voor het ontbijt bij de boerderij. Ik werd allerhartelijkst ontvangen door beide eigenaren. De man bleek goed engels te spreken en het ontbijt was geweldig. Zelfgebakken brood, eigengemaakte jam, taart, regionale vleeswaren, yoghurt en kaas, vijgen en druiven uit eigen tuin en alles wat ik verder wilde. Er stond een mooi muziekje aan en we kwamen uitgebreid in gesprek over allerlei onderwerpen. M’n dag was weer helemaal goed.
Ongeveer een week geleden kwam het einde van de route langs de Po in zicht en wilde ik me oriënteren op de volgende route, van Venetië naar Ljubljana.
Ik ging op zoek naar de routes die ik voorbereid had maar kwam er achter dat ik dit niet goed voorbereid had. Ik had er geen informatie over. Alleen een boekje waarin op een kaartje een route tussen Venetië en Ljubljana (Slovenië) getekend stond, maar voor de beschrijving moest ik een ander boekje hebben, en dat had ik niet.
Ik kwam vóór Venetië niet meer in een grotere plaats waar info gezocht kon worden. Op het internet kon ik ook geen details vinden over goeie fietsroutes in deze regio. Op Google Earth zag ik vooral veel bergen in Slovenië en veel rivieren en inhammen die overgestoken moesten worden in de regio Venetië. En dat zijn vaak de drukke autowegen. Ik maakte me zorgen en wat ik zag was niet erg bemoedigend. Ik wist dat ik 10 september in Ljubljana moet zijn omdat Yvonne dan aankomt. Qua afstand was de tijd geen probleem, maar hoe moest ik er komen?? Ik zag mezelf al vast komen te zitten in Venetië en dat leek me niet fijn. Ik was jaren geleden een dag in Venetië geweest en toen vond ik het een nare stad. Te druk, te commercieel en te toeristisch.
Met het thuisfront heb ik m’n zorgen gedeeld en met elkaar gingen we op zoek naar mogelijkheden voor het vervolg van de reis. Zo kwamen we er achter dat met treinen en boten het mogelijk moest zijn om naar Ljubljana te komen. Ik was in ieder geval gerustgesteld dat ik verder kon.
Op het internet had ik een kleine camping op Lido gevonden die er op papier goed uit zag. Voor de zekerheid 2 nachten gereserveerd en afgelopen zaterdag ben ik hier aangekomen.
De route hiernaartoe was prachtig. Over Chioggia: een schiereilanje, en de eilanden Pellestrina en Lido: 2 langgerekte smalle eilandjes van ca 11 km lang kwam ik hier op de camping aan. Fietsend en met 2 ferry’s.
De camping ligt aan het eind van het eiland, aan zee. De enorme crouseschepen zie je op enkele tientallen meters voorbij varen. ‘s Avonds zie je de zon ondergaan boven Venetië. Overdag ga je naar de drukte van de nog steeds veel te volle stad, maar als je met de ferry weer terug bent op het eiland dan is er weer rust.
Ik had voor 2 dagen een openbaar vervoer pas gekocht. Daarmee kun je vrij reizen op alle waterbussen en gewone bussen in Venetië, ook op Lido, en dat is heerlijk om na het rondslenteren in de stad te doen. Lekker je rond laten varen langs alle mooie monumenten, bruggetjes enz. Je komt met die varende bussen de hele stad door.
Ik heb nu ook een mooie kant van de stad leren kennen en die is echt prachtig. Het is één groot openluchtmuseum dat er beter uitziet dan in mijn herinnering.
En deze camping is voor mij ideaal, ik blijf er 4 nachten. Er staan voornamelijk tenten op een mooi schaduwrijk grasveld en er zijn veel fietsers. Onderling is er veel contact. Er zijn altijd wel mensen die vragen hoe je dag was, er wordt informatie uitgewisseld en er zijn goeie gesprekken. Ik heb hier ook weer genoeg tips en informatie gekregen over hoe verder te gaan de komende weken. Ik ga met frisse moed verder.
Morgen alle spullen weer op de fiets en na 4 dagen regio Venetië weer verder, naar Ljubljana waar 10 september Yvonne aankomt! Leuk!
~~~~~~
Helaas niet veel foto’s dit keer. Het internet is erg traag hier
~~~~~~
Janka-Tanya.eu. IBAN NL57ABNA0442001762 ABN AMRO te Zwolle, ten name van Stichting O2 , onder vermelding van Janka Tanya.
Degiftcity.nl. Wordt vrijwilliger: in de keuken, het City Café, de Twinkelwinkel, de meubelloods of het talentenbureau, of kom ons bezoeken.
-
27 Augustus 2019 - 20:32
Yvonne:
Mooi verhaal Gezien. De laatste kilometers in Italië nog even genieten van dat mooie land.
En ik kijk ook erg uit naar 10 september, als de trein binnenrolt in Ljubljana en we daarna samen een week Slovenië gaan verkennen. -
27 Augustus 2019 - 21:01
RiaS:
Ja mooi, we reizen weer mee. Dat is leuk. Zet en op. Nog een stuk fietsen in Slovenië, kijk nu al uit naar je verhaal.
Groeten -
27 Augustus 2019 - 21:14
Berendine:
Gezien, ik heb weer genoten van je verslag. Fijn dat het thuisfront je verder kon helpen.
Heel veel plezier tot je Yvonne ontmoet, want dan wordt het toch anders. Respect voor wat je presteert. Succes en tot de volgende keer. -
27 Augustus 2019 - 21:32
Dino:
Hoi Gezien, mooi dat een gezin de ervaring had om naar Ljubljana te fietsen, dat is toch wat je het liefst wilt. En alvast veel plezier met Yvonne.
Alhoewel die route door Kroatië er ook zeer mooi uitzag en dan had je weer een land op je t-shirt af kunnen vinken :)
Goede reis weer verder, we gaan het weer met plezier lezen!
-
27 Augustus 2019 - 22:41
Ingrid:
Weer allemaal avonturen, leuk om te lezen. Ik zie grote mogelijkheden voor een vakantie! Ben benieuwd naar het vervolg in weer een nieuw land. -
28 Augustus 2019 - 13:18
Jacqueline:
Jij komt er wel! Is het niet linksom, dan wordt het ‘gewoon’ rechtsom! En de aankomende periode leuk gezelschap in het vooruitzicht! Hoef je niet meer eenzaam te zijn. Maar misschie denk je na een paar dagen, “was ik maar...” -
28 Augustus 2019 - 16:37
Elly Touwen:
Weer een prachtig verhaal. Hoe je de Po vlakte beschrijft! Het Lido lijkt mij heerlijk om bij te komen. Gelukkig dat je nu verder kunt naar Slovenië. Goede reis en veel gezelligheid met Yvonne en Jacqueline. En dan duurt het niet lang meer en komen wij richting Hongarije. -
28 Augustus 2019 - 18:26
Janneke :
Het einde komt per kilometer dichterbij Gezien. Hou nog even vol en geniet van de heuvels en volgens mij veel bossen in Slovenië. En uhm je weet het..... 1 belletje en we zijn er -
28 Augustus 2019 - 18:30
Ben En Willy Kamerling:
Het is altijd weer een genoegen je uitgebreide belevenissen te lezen. Het is het echte leven, meevallers en tegenvallers. Door de tegenvallers laat je je niet uit het veld slaan. Leuk ook om te lezen dat Venetië enerzijds massa toerisme is, maar juist het andere de moeite waard is. Verheug je op het weerzien met Yvonne voor een deel gezamenlijk. Wij verheugen ons op het volgende verslag. -
29 Augustus 2019 - 10:42
Aly:
Het was weer genieten Gezien. Ik zag je fietsen tussen de velden, langs de Po, ontdekken van je vergeten boekje, en toch.... weer verder kunnen fietsen. Op naar 10 september. Goede reis verder en tot je volgende verslag. -
29 Augustus 2019 - 19:05
Paulien:
Leuk om verder met je mee te reizen door je verhalen. Succes met de 'laatste' kilometers tot de finish van je fietstocht! -
05 September 2019 - 22:39
Annemiek:
Zo al heel wat kilometers achter de rug. Wel veel alleen. Ik hoop dat je nog gezellige reisgenoten tegen komt. Ik ben een keer in Ljubljana geweest een erg leuk stadje waar toeristen een gratis fiets kunnen lenen. Er wordt daar dus gefietst. De markt ziet er ook heel gezellig uit een heel leuk stadje! Veel plezier nog!
Groeten van Annemiek Rompelman
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
